No serious attempt has been made to

No serious attempt has been made to establish adequate communications between the northern districts. Admittedly a tunnel under the Johannes district is suggested, but its capacity would have been meagre and it had no satisfactory link-up with the street network on the western side. New areas have been laid out by adding extensions generally wider to existing streets, but the width of the streets is everywhere quite modest. The creation of new crossing-streets has resulted in a somewhat unstructured network of large blocks; here, too, the system of through-roads does not appear to have received sufficient attention. Tree-lined streets and parks are mainly confined to the outer reaches of the city, and were to make hardly any real impact on conditions in the central districts. As in the Hobrecht plan for Berlin, a large section of the urban area is surrounded by a ring boulevard along the city border, as instructed by the governor himself. Market squares have been planned in several places. A number of starshaped ‘squares’ are also included in the plan, mainly located on the ring boulevard. To summarize: Rudberg and Wallström’s proposal was certainly made with the best intentions, and its details are in many cases well thoughtout, but it lacks the great radical vision required for any fundamental improvement in Stockholm’s urban environment.
During 1864 Rudberg and Wallström’s proposals were submitted successively by the governor to the newly established finance committee (drätselnämnden). This was a body under the city council, which had come into operation in 1863. Obviously the governor had expected that the municipal authorities’ handling of the issue would be mainly limited to allocating the necessary funds. But the finance committee was not prepared to approve the new plan just like that. Instead, in its turn, it appointed a special committee to examine the proposal. It must be left open whether the goal was primarily to have the plan assessed, or whether it was to demonstrate the new autonomy of the municipal government. However that may be, the work of this committee was dominated by Albert Lindhagen, permanent undersecretary of state (expeditionschef) and later member of the Supreme Court, who soon became its chairman. The outcome was that Rudberg and Wallström’s project was declared unusable. The Lindhagen Committee’s report took the form of a new proposal, presented in 1866 and published the following year16.
In its far-sightedness, its broad perspectives and its cogent presentation this proposal (figures 13.4 and 13.6) is a high-water mark in Stockholm’s planning history. We should not uncritically accept the Lindhagen Committee’s negative view of Rudberg and Wallström’s project, however, since this certainly provided an important point of departure for the work of the Lindhagen Committee and gave it several concrete ideas to work on.
The most striking element in the Lindhagen Committee’s proposal is a long 70– metre wide avenue across the whole of Norrmalm from Brunnsviken to Gustav Adolfs Torg, ‘a broad…artery for traffic, air and light.’17 The northern section of this grand thoroughfare, one of the most grandiose street projects of the nineteenth century, ran mainly over ground that had hitherto been developed either little or not at all, but its southern length was to cut not only through the Brunkeberg, a ridge stretching from north to south across the northern parts of the town, but also across the built-up area of central Norrmalm. Among the buildings which would have to be demolished was Adolf Fredrik’s church. To the east of this avenue a slightly narrower tree-lined street was planned, which would run straight as an arrow through the whole northern area of the city to the Berzelii Park. The east-west connection was catered for by a street which would run from a star-shaped place in the neighbourhood of the present Fridhemsplan, cutting diagonally through the street network in Kungsholmen to join up at Norrmalm with the pattern of the existing network, and opening up communications through the Brunkeberg, after which it would cut diagonally across Östermalm to another new star-shaped place, roughly the present Karlaplan. On the southern side of Norrmalm a broad passage has been opened through the existing urban structure from Berzelii Park through Kungsträdgården and along the length of Jakobsgatan to the present Tegelbacken. The main routes in the north are Karlbergsvägen and a street roughly on the site of the present Odengatan. Other thoroughfares are also included, as well as quays and roads along the embankments and a boulevard encircling the built-up area on the north and east sides of the town.
On Södermalm the existing main streets, Hornsgatan and Götgatan, were to be widened and a ring road was to encompass the main part of the district. In this way, and with the help of a ramp road or viaduct leading up to Södermalmstorg it was possible to solve the awkward problem of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่จริงจังพยายามทำการสื่อสารที่เพียงพอระหว่างเขตภาคเหนือ ยอมรับแนะ นำอุโมงค์ใต้อำเภอเซนต์จอห์น แต่ความจุจะได้รับหลายกว่านี้ และมันก็ไม่พอใจขึ้นเชื่อมโยงกับเครือข่ายถนนด้านตะวันตก พื้นที่ใหม่ได้ถูกจัดวาง โดยการเพิ่มส่วนขยายกว้างขึ้นโดยทั่วไปถนนที่มีอยู่ แต่ความกว้างของถนนเป็นทุกที่ ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว ส่งผลให้การสร้างถนนใหม่ข้ามเครือข่ายค่อนข้างไม่มีโครงสร้างของบล็อกขนาดใหญ่ ที่นี่ เกินไป ระบบผ่านถนนไม่ปรากฏได้รับความสนใจเพียงพอ ถนนต้นไม้และสวนสาธารณะส่วนใหญ่ถูกคุมขังไปยังเมือง และจะทำให้แทบไม่มีผลกระทบจริงในเงื่อนไขเขตเซ็นทรัล เป็นแผนสำหรับเบอร์ลิน ส่วนใหญ่ของเขตเมืองอยู่ท่ามกลางมีบูเลอวาร์ดวงแหวนชายแดนเมือง ตามคำสั่งผู้ว่าราชการจังหวัดตัวเอง ตลาดสี่เหลี่ยมวางในต่าง ๆ จำนวน starshaped 'สี่เหลี่ยม' จะรวมอยู่ในแผน ส่วนใหญ่อยู่บนถนนวงแหวน สรุป: ข้อเสนอของ Wallström และ Rudberg อย่างแน่นอนทำ ด้วยความตั้งใจที่ดีที่สุด และรายละเอียดมีในหลายกรณีดี thoughtout แต่มันขาดวิสัยทัศน์รุนแรงดีที่จำเป็นสำหรับการปรับปรุงพื้นฐานใด ๆ ในสภาพแวดล้อมเมืองของสตอกโฮล์ม ระหว่าง 1864 Rudberg และ Wallström ของข้อเสนอถูกส่งอย่างต่อเนื่อง โดยผู้ว่าราชการจังหวัดคณะกรรมการทางการเงินที่จัดตั้งขึ้นใหม่ (drätselnämnden) ร่างกายในสภาเมือง ซึ่งได้มาในการดำเนินการในเรื่องนี้ได้ เห็นได้ชัดว่าผู้ว่าราชการจังหวัดได้คาดว่า ปัญหาการจัดการของเทศบาลจะจำกัดส่วนใหญ่กับการปันส่วนเงินจำเป็น แต่คณะกรรมการทางการเงินไม่พร้อมเพื่ออนุมัติแผนใหม่ เพียงแค่ต้องการที่ แทน ในทางกลับกัน มันแต่งตั้งคณะกรรมการพิเศษเพื่อตรวจสอบข้อเสนอ มันต้องเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ ว่าเป้าหมายเป็นหลักเพื่อให้ มีประเมินแผน หรือ ว่ามันเป็นการแสดงให้เห็นถึงอิสระใหม่ของรัฐบาลเทศบาล อย่างไรก็ตามที่อาจจะ การทำงานของคณะกรรมการชุดนี้ถูกครอบงำ โดยอัลเบิร์ต lindhagen คารวะถาวรของรัฐ (รักษาการผู้จัดการ) และภายหลังคนในศาลฎีกา กลายเป็นประธาน ผลที่ Rudberg และ Wallström ของโครงการก็ไม่สามารถใช้งาน รายงานของคณะกรรมการ lindhagen เอารูปแบบของข้อเสนอใหม่ นำเสนอใน 1866 และเผยแพร่ year16 ต่อไปนี้ในการ far-sightedness มุมมองกว้าง และการจงใจละเมิดข้อนำเสนอ ข้อเสนอนี้ (ตัวเลข 13.4 และ 13.6) เป็นระดับน้ำในสต็อกโฮล์มของการวางแผนประวัติศาสตร์ เราควร uncritically รับ lindhagen กรรมการมองเชิงลบของ Rudberg และ Wallström ของโครงการ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนี้แน่นอนให้เป็นจุดสำคัญสำหรับการทำงานของคณะกรรมการและ แลดด์ให้หลาย ๆ ความคิดคอนกรีตการทำงาน องค์ประกอบโดดเด่นที่สุดในข้อเสนอของคณะกรรมการ lindhagen เป็นถนนกว้าง 70 เมตรยาวทั่วทั้งนอรร์มาล์มจาก Brunnsviken กับกุสตาฟ Adolfs torg มีส่วน, ' แบบคร่าว ๆ...หลอดเลือดสำหรับการจราจร อากาศ และแสง ' 17 ทางตอนเหนือของหลวงนี้แกรนด์ หนึ่งในโครงการถนนสวรรค์มากที่สุดของคริสต์ศตวรรษที่ 19 การวิ่งส่วนใหญ่มาจนบัดนี้พัฒนามาน้อยอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือไม่ แต่ความยาวใต้ตัดผ่าน Brunkeberg ชะง่อนยืดจากเหนือไปใต้ ในส่วนเหนือของเมือง แต่พื้นที่สร้างขึ้นของสตอกโฮล์มกลางไม่เท่ากัน ในอาคารซึ่งจะต้องถูกรื้อถอนเป็นโบสถ์ Adolf Fredrik ทิศตะวันออกของถนนนี้ ต้นไม้เรียงรายถนนแคบลงเล็กน้อยการวางแผน ซึ่งจะทำงานตรงตามลูกศรผ่านพื้นที่ภาคเหนือทั้งหมดของเมืองสวน Berzelii การเชื่อมต่อของตะวันออกตะวันตกถูก catered สำหรับถนนที่จะเรียกใช้จากที่เป็นรูปดาวในละแวก fridhemsplan ปัจจุบัน ตัดแนวทแยงมุมผ่านเครือข่ายถนนในคุงส์ไปเข้าร่วมที่สต็อกโฮล์ม ด้วยรูปแบบของเครือข่ายที่มีอยู่ และเปิดการสื่อสารผ่าน Brunkeberg หลังจากนั้นมันจะตัดแนวทแยง Östermalm สถานที่อื่นใหม่รูปดาว ประมาณ Karlaplan ปัจจุบัน ทางด้านใต้ของนอรร์มาล์ม ทางเดินกว้างมีการเปิดผ่านโครงสร้างเมืองที่มีอยู่จากสวน Berzelii ผ่านสวนสาธารณะ และ ตามความยาวของ Jakobsgatan การ tegelbacken ปัจจุบัน เส้นทางหลักในภาคเหนือคือ karlbergsvägen และถนนประมาณบนเว็บไซต์ของ Odengatan ปัจจุบัน สายอื่น ๆ ตู้ คีย์และถนนตามสบายเลานจ์และบูเลอวาร์ดเป็นอัลตร้าบุ๊คที่สร้างขึ้นขึ้นพื้นที่ทางด้านเหนือ และตะวันออกของเมือง ถนนสายหลักที่มีอยู่บน Södermalm, hornsgatan และ Götgatan ไปถึงเวลา และถนนวงแหวนเพื่อ ครอบคลุมส่วนที่สำคัญของอำเภอ วิธีนี้ และ ด้วยความช่วยเหลือของถนนทางลาดหรือพร้อมนำไป södermalmstorg มันเป็นไปได้เพื่อแก้ปัญหาอึดอัดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีความพยายามอย่างจริงจังที่ได้ทำเพื่อสร้างการติดต่อสื่อสารอย่างเพียงพอระหว่างหัวเมืองเหนือ เป็นที่ยอมรับ, อุโมงค์ใต้น้ำแข็งที่แนะนำจอห์นอำเภอ แต่ wouldhave ความจุของได้น้อยและมันก็ไม่ได้มีการเชื่อมโยงที่น่าพอใจขึ้นกับเครือข่ายถนนทางด้านตะวันตก พื้นที่ใหม่ได้รับการวางโดยการเพิ่มส่วนขยายโดยทั่วไปที่กว้างขึ้นไปตามถนนที่มีอยู่ แต่ความกว้างของถนนมีอยู่ทั่วไปค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว การสร้างข้ามถนนใหม่ที่เกิดขึ้นในเครือข่ายค่อนข้างที่ไม่มีโครงสร้างของบล็อกขนาดใหญ่ ที่นี่ด้วยระบบการทำงานของผ่านถนนไม่ปรากฏว่าได้รับความสนใจเพียงพอ ถนนที่มีต้นไม้เรียงรายและสวนสาธารณะจะถูกคุมขังส่วนใหญ่จะมาถึงด้านนอกของเมืองแล้วก็จะทำให้แทบจะไม่ส่งผลกระทบใด ๆ จริงเกี่ยวกับเงื่อนไขในเขตภาคกลาง ในขณะที่แผน Hobrecht สำหรับเบอร์ลินส่วนใหญ่ของเขตเมืองล้อมรอบด้วยถนนวงแหวนรอบตามแนวชายแดนเมืองตามคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดตัวเอง สี่เหลี่ยมตลาด havebeen การวางแผนในหลายสถานที่ จำนวนของดาวรูป 'สี่เหลี่ยม' รวมอยู่ด้วยในแผนส่วนใหญ่ตั้งอยู่บนถนนวงแหวน เพื่อสรุป: Rudberg และข้อเสนอWallströmก็ทำอย่างแน่นอนด้วยความตั้งใจที่ดีที่สุดและรายละเอียดของงานในหลาย ๆ กรณี thoughtout ดี แต่มันขาดวิสัยทัศน์ที่รุนแรงที่ดีที่จำเป็นสำหรับการปรับปรุงพื้นฐานใด ๆ ในสภาพแวดล้อมของเมืองสตอกโฮล์ม.
ในช่วง 1864 Rudberg และข้อเสนอWallströmของที่ถูกส่งมา อย่างต่อเนื่องโดยผู้ว่าราชการกับคณะกรรมการการเงินที่จัดตั้งขึ้นใหม่ (drätselnämnden) นี่คือร่างกายภายใต้สภาเทศบาลเมืองซึ่งได้เข้ามาในการดำเนินงานในปี 1863 เห็นได้ชัดว่าผู้ว่าราชการจังหวัดได้คาดว่าการรักษาเทศบาลเจ้าหน้าที่ของปัญหาจะถามส่วนใหญ่ จำกัด ในการจัดสรรเงินทุนที่จำเป็น แต่คณะกรรมการการเงินที่ไม่ได้เตรียมที่จะอนุมัติแผนใหม่เช่นเดียวกับที่ แต่ในทางกลับกันมันได้รับการแต่งตั้งคณะกรรมการพิเศษเพื่อตรวจสอบข้อเสนอ มันจะต้องเปิดทิ้งไว้ว่าเป้าหมายคือการมีหลักแผนมีการประเมินหรือไม่ว่าจะเป็นแสดงให้เห็นถึงความเป็นอิสระใหม่ของเทศบาลรัฐบาล แต่ที่อาจจะมีการทำงานของคณะกรรมการนี้ถูกครอบงำโดยอัลเบิร์ Lindhagen ปลัดถาวรของรัฐ (ปลัดถาวร) และเป็นสมาชิกในภายหลังของศาลฎีกาซึ่งไม่ช้าก็กลายเป็นประธานของ ผลก็คือว่า Rudberg และWallströmโครงการคือ 'การประกาศใช้ไม่ได้ รายงานของคณะกรรมการ Lindhagen เอารูปแบบของข้อเสนอใหม่ที่นำเสนอในปี 1866 และตีพิมพ์ year16 ต่อไป.
ไกลสายตาของมุมมองที่กว้างและการนำเสนอประเด็นของข้อเสนอนี้ (ตัวเลข 13.4 และ 13.6) เป็นเครื่องหมายน้ำสูงในสตอกโฮล์ม ประวัติของการวางแผน เราไม่ควร uncritically ยอมรับมุมมองเชิงลบของคณะกรรมการ Lindhagensgatan ของ Rudberg และWallströmโครงการ แต่เนื่องจากนี้อย่างแน่นอนที่จัดไว้ให้เป็นจุดสำคัญของการเดินทางสำหรับการทำงานของคณะกรรมการ Lindhagen และให้มันความคิดที่เป็นรูปธรรมหลายประการที่จะทำงานบน.
องค์ประกอบที่โดดเด่นมากที่สุดใน ข้อเสนอของคณะกรรมการ Lindhagensgatan เป็นเวลานาน 70 เมตรถนนที่กว้างทั่วทั้ง Norrmalm จาก Brunnsviken กุสตาฟอดอล์ฟ Torg 'ในวงกว้าง ... หลอดเลือดสำหรับการจราจรทางอากาศและ light.'17 ส่วนทางตอนเหนือของสัญจรยิ่งใหญ่นี้ซึ่งเป็นหนึ่งในที่ยิ่งใหญ่ที่สุด โครงการถนนศตวรรษที่สิบเก้าวิ่งส่วนใหญ่เป็นดินที่ได้รับการพัฒนามาจนบัดนี้ทั้งน้อยหรือไม่ได้เลย แต่ความยาวของภาคใต้คือการตัดไม่เพียง แต่ผ่าน Brunkeberg สันเขาที่ทอดยาวจากเหนือจรดใต้ข้ามส่วนทางตอนเหนือของเมือง แต่เกินราคาทั่วพื้นที่ที่สร้างขึ้นของ Norrmalm กลาง ท่ามกลางอาคารซึ่ง wouldhave จะพังยับเยินเป็นคริสตจักรของอดอล์ฟ Fredrik ไปทางทิศตะวันออกของถนนสายนี้เป็นถนนที่มีต้นไม้เรียงรายแคบเล็กน้อยมีการวางแผนซึ่งจะวิ่งตรงเป็นลูกศรผ่านพื้นที่ภาคเหนือทั้งหมดของเมืองไปยัง Berzelii ปาร์ค การเชื่อมต่อ East-West ได้รับการรองรับจากสถานที่ซึ่งจะทำงานจากสถานที่รูปดาวในละแวกของที่ระลึก Fridhemsplan ที่ตัดทแยงมุมผ่านเครือข่ายถนนใน Kungsholmen ที่จะเข้าร่วมขึ้นที่ Norrmalm ที่มีรูปแบบของเครือข่ายที่มีอยู่และ เปิดขึ้นการสื่อสารผ่าน Brunkeberg, afterwhich มันจะตัดแนวทแยงÖstermalmไปยังสถานที่รูปดาวใหม่อีกประมาณของขวัญ Karlaplan อยู่ทางด้านใต้ของ Norrmalm ทางเดินกว้างได้รับการเปิดผ่านโครงสร้างของเมืองที่มีอยู่จากสวน Berzelii ผ่านรอยัลการ์เด้และตามความยาวของ Jakobsgatan ของขวัญ Tegelbacken ที่ เส้นทางหลักในภาคเหนือมีKarlbergsvägenและถนนประมาณบนเว็บไซต์ของปัจจุบัน Odensgatan ที่ เส้นทางอื่น ๆ จะเกินราคารวมเช่นเดียวกับท่าเรือและถนนเลียบเขื่อนและถนนล้อมรอบสร้างขึ้นบริเวณทางทิศเหนือและทิศตะวันออกด้านของเมือง.
On Södermalmที่มีอยู่ในถนนสายหลัก, Hornsgatan และGötgatanกำลังจะกว้างขึ้นและ ถนนวงแหวนก็รวมไปถึงบุคคลที่สำคัญของอำเภอ ด้วยวิธีนี้และด้วยความช่วยเหลือของทางลาดถนนหรือสะพานที่นำไปสู่Södermalmstorgมันเป็นไปได้ในการแก้ปัญหาที่น่าอึดอัดใจของ